metaliczne
Encyklopedia PWN
właściwość niektórych ciał stałych zwanych nadprzewodnikami, polegająca m.in. na zaniku oporu elektrycznego po oziębieniu ich do temperatury T, niższej od temperatury krytycznej Tc.
rurki zbudowane ze zwiniętych cylindrycznie, połączonych brzegami warstw grafitowych;
całokształt procesów chem. mających na celu zamianę obrazu utajonego, zawartego w napromieniowanym (naświetlonym) materiale fot., na trwały obraz widzialny utworzony z metalicznego srebra lub barwników.
ołów, Pb, plumbum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 82;
Paracelsus, właśc. Theophrastus Bombastus von Hohenheim, ur. 10 XI 1493, Einsiedeln (Szwajcaria), zm. 24 IX 1541, Salzburg,
szwajcarsko-niemiecki lekarz, przyrodoznawca i filozof.
pigmentacja
biol. ubarwienie organizmu warunkowane występowaniem barwników (pigmentów) w jego poszczególnych komórkach.
[łac. pigmentum ‘barwnik’, ‘farba’],
